Maki przy oknie. Olej na płótnie 40x50 cm. J.R.

Więc śmiej się, śmiej

 

Choćbyś z całych sił

szczęścia chciał,człowieku,

nie da szczęścia słona łza,

  smutek pod powieką.

Więc śmiej się, śmiej,   

choć serce drży i płonie żalem.

Więc śmiej się, śmiej,

bo smutek tym ugasisz czarem.

 

Więc śmiej się, śmiej,

zabawiaj los, choć wcale nie do śmiechu.

Niech ludzki rój podziwia twój

radosny gest człowieku.

 

Nie będzie lżej,gdy spłynie łza

a nikt cię nie zrozumie.

Nie będzie mniej goryczy nut

w płaczliwej, słonej strunie.

Więc śmiej się, śmiej,

wyśmiewaj żal,

oczyszczaj duszę z ciosów,

bo tylko tak zamienisz łzy

na perły swego losu.